http://paarppidam.blogspot.in/

matchu pichuvum

മാച്ചൂ പിക്‌ച്ചൂവും നെരൂദയും

നാനൂറ്‌ വര്‍ഷം മനുഷ്യന്റെ കണ്‍വെട്ടത്തുനിന്ന്‌ മറഞ്ഞുനിന്നു, മാച്ചൂ പിക്‌ച്ചൂവെന്ന നഷ്ടനഗരം. പെറുവില്‍ കിഴക്കന്‍ ആന്‍ഡീസില്‍ സമുദ്രനിരപ്പില്‍ നിന്ന്‌ 2430 മീറ്റര്‍ ഉയരെ യുറൂംബാംബാനദിയുടെ സംഗീതം ശ്രവിച്ചു മറഞ്ഞിരുന്നു ഇന്‍കാവര്‍ഗ്ഗക്കാരുടെ ആ നഷ്ടഗേഹം. സ്പാനിഷ്‌ അധിനിവേശക്കാരുടെ കഴുകദൃഷ്ടിക്ക്‌ മാച്ചൂ പിക്‌ച്ചൂ ഗോചരമായില്ല. ക്ഷേത്രങ്ങളും കളപ്പുരകളും മറ്റ്‌ കെട്ടിടങ്ങളും ഉള്‍പ്പടെ ഇരുന്നൂറോളം നിര്‍മിതികള്‍ ചേര്‍ന്ന ആ നഗരം, യെല്‍ സര്‍വകലാശാലയിലെ ഗവേഷകനായ ഹിരാം ബിംന്‍ഗാം 1911-ലാണ്‌ കണ്ടെത്തുന്നത്‌. 1943 ഒക്ടോബറില്‍ പബ്ലോ നെരൂദയെന്ന ചിലിയന്‍ മഹാകവി ആ വിചിത്രനഗരത്തെ വീണ്ടും കണ്ടുപിടിച്ചു; കവിതയിലൂടെ, തീഷ്ണമായ വാക്കുകളിലൂടെ.

ഒരിക്കലും സന്ദര്‍ശിക്കാന്‍ ചിലപ്പോള്‍ കഴിഞ്ഞില്ലെങ്കിലും, നെരൂദയുടെ വരികളിലൂടെ ആ സമ്മോഹനനഗരം എത്രതവണ എന്റെ മുന്നില്‍ അവതരിച്ചുകഴിഞ്ഞു. യാത്രകളില്‍ വായനയ്ക്കുള്ള വരികളായി, കമ്പ്യൂട്ടറിന്റെ ഡെസ്ക്ടോപ്‌ ചിത്രമായി. എത്ര കണ്ടിട്ടും വായിച്ചിട്ടും മതിവാരാത്തത്ര അസഹനീയമായ ഒന്ന്‌. സൗന്ദര്യമെന്നത്‌ മനസിന്‌ ശാന്തിനല്‍കുന്ന പൂര്‍ണതയാണെന്ന്‌ ഉമ്പെര്‍ട്ടോ എക്കോ പറഞ്ഞത്‌ എത്ര ശരിയെന്ന്‌ വീണ്ടും വീണ്ടും ഓര്‍മിപ്പിക്കുന്നു മാച്ചൂ പിക്‌ച്ചൂ; നഷ്ടനഗരമായിട്ടുപോലും!

മാച്ചൂപിച്ചൂവിന്റെ ഉയരങ്ങളില്‍
തെരുവിലൂടെ ഞാന്‍ കടന്നുപോയി,
അന്തരീക്ഷത്തിലൂടെ,
കാറ്റില്‍നിന്നു കാറ്റിലേയ്ക്ക്‌,
ശൂന്യമായൊരു വലപോലെ.

ശരത്കാലം പുറപ്പെട്ടപ്പോഴാണ്‌
ഞാന്‍ എത്തിച്ചേര്‍ന്നത്‌.
ഇലകളുടെ സ്വര്‍ണ്ണനാണയങ്ങള്‍ചുറ്റും
ചിതറിക്കിടക്കുന്നു.
മഹത്തായ സ്നേഹം
നീണ്ടെത്തുന്ന ഒരു ചന്ദ്രനെപ്പോലെ
ഊര്‍ന്നു വീഴുന്ന ഒരു കയ്യുറയിലെന്നപോലെ
നമുക്കു സമ്മാനിക്കുന്ന ധാന്യക്കതിരുകള്‍ക്കും
വസന്തത്തിനുമിടയില്‍ ഞാന്‍ പുറപ്പെട്ടു.

വയലിനുകള്‍ക്കിടയില്‍എ
ന്നെ കാത്തിരുന്ന ആരോ
കുഴിച്ചുമൂടിയ ഗോപുരംപോലുള്ള
ഒരു ലോകം കണ്ടെത്തി
കഠിനഗന്ധക വര്‍ണ്ണമാര്‍ന്ന
ഇലകള്‍ക്കെല്ലാമടിയില്‍ചുറ്റുചുറ്റായി
ആണ്ടുകിടക്കുന്ന
ഒരു ഗോപുരം
വാല്‍നക്ഷത്രങ്ങളുടെ ഉറയിലിട്ട
ഒരു ഖഡ്ഗം പോലെ
ഞാനെന്റെ മൃദുലവ്യാകുലമായ കൈകളാഴ്ത്തി:
ആഴത്തിലേക്ക്‌,
ഭൂഗര്‍ഭശാസ്ത്രത്തിന്റെ സ്വര്‍ണ്ണത്തിലേക്ക്‌,
ഭൂമിയിലെ വസ്തുക്കള്‍ക്കുള്ളതില്‍ വെച്ച്‌
ഏറ്റവും ആഴമേറിയ യോനിയിലേക്ക്‌
അളവറ്റ അലമാലകള്‍ക്കിടയിലേക്ക്‌.
ശിരസ്സുചായ്ച്‌ ഞാനാണ്ടുപോയി,
ഗന്ധകത്തിന്റെ പ്രശാന്തിയില്‍ വീണ
ഒരു ബിന്ദുവായി.
അന്ധനെപ്പോലെ ഞാന്‍ തിരിച്ചെത്തി.
നമ്മുടെ പ്രക്ഷീണമായി മനുഷ്യവസന്തത്തിന്റെ
മുല്ലപ്പൂവിലേക്ക്‌.

മനുഷ്യജീവന്‍
അതിന്റെ മണികള്‍ ചോളംപോലെ ഇവിടെ പൊഴിച്ചിട്ടു, നഷ്ടപ്രവൃത്തികളുടെയും നികൃഷ്ട സംഭവങ്ങളുടെയും ഈ അനന്തമായ കളപ്പുരയില്‍ഒന്നല്ല, ഏഴല്ല, എട്ടും ഏറെയും.
ഓരോരുത്തരും ഒരുകുറിയല്ല,പലകുറി മരിച്ചു.
ഓരോ ദിവസവുംഒരു കൊച്ചുമരണം.പൊടി, പുഴു, നഗരപ്രാന്തത്തിലെ ചെളിയില്‍മിന്നിപ്പൊലിയുന്ന ഒരു വെളിച്ചം പരുക്കന്‍ ചിറകാര്‍ന്ന ഒരു ചെറുമരണം
ഓരോ മനുഷ്യനിലും ഒരു കൊച്ചു കുന്തംപോലെ തുളച്ചു കയറി
അപ്പം അല്ലെങ്കില്‍ കത്തി
അവനെ വേട്ടയാടി.

കന്നുകാലി വളര്‍ത്തുകാരന്‍,
തുറമുഖങ്ങളുടെ സന്തതി
കലപ്പയുടെ കറുത്ത കപ്പിത്താന്‍,
നിറഞ്ഞ തെരുവുകള്‍ കരണ്ടു തിന്നുന്ന
ഒരെലി,
എല്ലാവരും അവരുടെ മരണം,
ഓരോ ദിവസത്തെയും ഹ്രസ്വമായ മരണം,
കാത്തുകാത്തു തളര്‍ന്നു.
ഓരോ ദിവസവും അവരുടെ ദുസ്സഹദുരിതം
വിറപൂണ്ട കൈകളോടെ അവര്‍ മോന്തിയ
ഓരോ കറുത്ത കോപ്പപോലെയായിരുന്നു.

പിന്നെ ഞാന്‍ ഭൂമിയുടെ കോവണി കയറി
നഷ്ടവിപിനങ്ങളുടെ കിരാതജടിലതകളിലൂടെ
നിന്നിലേക്ക്‌, മാച്ചുപിച്ചു.
നടക്കല്ലുകളുടെ സമുന്നതനഗരം,
ഭൂമി അവളുടെ നിശാവസ്ത്രങ്ങളില്‍ഒളിപ്പിക്കാതിരുന്നവന്റെ
ഒടുവിലത്തെ വാസഗേഹം.
നിന്നില്‍, മനുഷ്യന്റെയും ഇടിമിന്നലിന്റെയും
പിള്ളത്തൊട്ടിലുകള്‍രണ്ടു
സമാന്തരരേഖകളെന്നപോല
മുള്‍ക്കാറ്റിലാടി.

ശിലയുടെ മാതാവ്‌
വന്‍കഴുകന്‍മാരുടെ നുര
മനുഷ്യോദയത്തിന്റെ പവിഴപ്പുറ്റ്‌
ആദിമണലില്‍ ആണ്ടുപോയ തൂമ്പ.

ഇതായിരുന്നു വീട്‌
ഇതാണ്‌ സ്ഥലം.
ചോളത്തിന്റെ കൊഴുത്ത
കതിരുകള്‍ഉയര്‍ന്നു പൊങ്ങിയതിവിടെയാണ്‌,
ഇവിടെയാണവ ചുകന്ന ഹിമവാതംപോലെ
വീണ്ടും വീണ്ടും കൊഴിഞ്ഞു വീണത്‌.

ചെമ്മരിയാടില്‍നിന്ന്‌
സ്വര്‍ണ്ണനാരുകള്‍ അഴിച്ചെടുക്കപ്പെട്ടതിവിടെയാണ്‌,
കാമുകിമാര്‍ക്കും ശ്മശാനങ്ങള്‍ക്കുംഉടുപ്പുതുന്നുവാന്‍,
സാമ്രാട്ടിനും അമ്മമാര്‍ക്കും,
പ്രാര്‍ത്ഥനകള്‍ക്കും പടയാളികള്‍ക്കും

ഇവിടെയാണ്‌ രാത്രി
രക്തംപുരണ്ട ഗിരിഗഹ്വരങ്ങളില്‍മനുഷ്യരുടെ
കാലടികളും ഗരുഡന്മാരുടെ നഗരങ്ങളും
അടുത്തടുത്ത്‌ വിശ്രാന്തി പൂകിയത്‌.
പുലര്‍വേളയില്‍ ഇടിമുഴങ്ങുന്ന ചുവടുമായി
നനുത്ത മൂടല്‍മഞ്ഞിലൂടെ നടന്ന്‌
അവര്‍ മണ്ണും കല്ലും സ്പര്‍ശിച്ചറിഞ്ഞു.
ഇരുളിലും മരണത്തില്‍ പോലും
അവര്‍ക്കവയെ തിരിച്ചറിയാന്‍ കഴിയുവോളം.

ഒരൊറ്റ നരകക്കുഴിയില്‍ മണ്ണടിഞ്ഞവര്‍,
ആഴമേറിയ ഒരൊറ്റനീര്‍ക്കയത്തിലെ പ്രേതങ്ങള്‍-
അങ്ങനെയാണ്‌ നിന്റെ മഹാഗാംഭീര്യത്തിലേക്ക്‌
മൃു‍ത്യു വന്നെത്തിയത്‌:
സത്യമായ, തീപ്പോലെ പൊള്ളിക്കുന്ന, മൃു‍ത്യു
തുളവീണ പാറപ്പുറങ്ങളില്‍നിന്ന്‌,
ചോരച്ചുകപ്പായ കൊടുമുടിയില്‍ നിന്ന്‌
നീര്‍ച്ചാലുകള്‍ തീര്‍ത്ത പടവുകളില്‍നിന്ന്‌,
നീ തട്ടത്തടഞ്ഞു വീണു,
ഒരു ശരത്കാലത്ത്‌, ഒരൊറ്റ
മരണത്തിലേയ്ക്കെന്നപോലെ
നിശ്ശൂന്യമായ കാറ്റ്‌ ഇന്നു വിലാപം
നിര്‍ത്തിയിരിക്കുന്നു,
നിന്റെ കളിമണ്‍ കാലടികള്‍ഇപ്പോഴതിന്നുപരിചിതമായി.

ഇടിമിന്നലിന്റെ കത്തികള്‍ ആകാശത്തെ
കീറിമുറിച്ചപ്പോള്‍മൂടല്‍മഞ്ഞ്‌
മഹാവൃക്ഷത്തെ വിഴുങ്ങിയപ്പോള്‍,
കാറ്റ്‌ അതിനെ വെട്ടിത്താഴെയിട്ടപ്പോള്‍,
മാനത്തെ അരിച്ചെടുത്ത പോലെ
നിന്നില്‍നിന്നൂറിയിറങ്ങിയ ജലകുംഭങ്ങളെയും
അതു മറന്നുകഴിഞ്ഞിരുന്നു.

എന്നോടൊപ്പം കയറിവരൂ,
എന്റെ അമേരിക്കന്‍ പ്രണയിനീ.
എന്നോടൊപ്പം.
ഈ രഹസ്യശിലകളെ ചുംബിക്കൂ.
യൂറൂംബാംബായുടെ രജതപ്രവാഹം
പൂമ്പൊടിയെ അതിന്റെ സ്വര്‍ണ്ണകോപ്പയിലേക്കു
പറത്തിവിടുന്നു.
വള്ളികളുടെ മാളം, ശിലീകൃതമായ സസ്യം,
മണ്ണിലുറഞ്ഞുപോയ പൂമാല,
പര്‍വതത്തിന്റെ ഈ പവിഴച്ചെല്ലത്തിന്റെ
മൗനത്തിന്നും മുകളിലേക്കു പറന്നുചെല്ലൂ.
വരൂ, ഭൂവിന്റെ ചിറകുകള്‍ക്കിടയിലെ
കരുന്നുജീവിതമേ, വരൂ.
പിന്നെ നീ, വന്യജലമേ,
കടഞ്ഞെടുത്ത തണുത്ത തെളിഞ്ഞ കാറ്റേ,
മരതകത്തിന്റെ പടയണികള്‍ പിളര്‍ന്ന്‌
മഞ്ഞില്‍നിന്ന്‌ നീ കീഴോട്ടിറങ്ങൂ.

പ്രേമിക്കൂ, പ്രേമിക്കൂപെട്ടെന്നു രാത്രി വന്നിറങ്ങുംവരെ,
ധ്യാനിക്കൂ, ഹിമത്തിന്റെ അന്ധസന്തതിയെ
മുഴങ്ങുന്ന ആന്‍ഡിയന്‍ തീക്കല്ലുതൊട്ട്‌
ഉഷസ്സിന്റെ അരുണാഭമായ കാല്‍മുട്ടുകള്‍ വരെ.

തണുപ്പിന്റെ ഇടിമിന്നലിനെ പിടികൂടി
ഈ മലമുകളില്‍ കെട്ടിയിട്ടതാരാണ്‌?
ഉറഞ്ഞ ഈ കണ്ണീരിന്നിടയില്‍
അതിനെ തുണ്ടംതുണ്ടമായി പകുത്തിട്ടതാരാണ്‌?
മലയുടെ ദ്രുതഖഡ്ഗങ്ങളില്‍ കിടന്നത്‌
വിറകൊള്ളുന്നു
തഴക്കമാര്‍ന്ന ഗിരിശരീരത്തിനുള്ളില്‍അത്‌
സ്പന്ദിക്കുന്നു
തന്റെ സൈനികശയ്യയിലേക്ക്‌
അതാനയിക്കപ്പെടുന്നു
പാറക്കെട്ടുകളിലുള്ള അന്ത്യം കണ്ട്‌
അതു ഞെട്ടിത്തെറിക്കുന്നു.

വേട്ടയാടപ്പെട്ട നിന്റെ മിന്നലുകള്‍
പറയുന്നതെന്താണ്‌?
രഹസ്യകലാപകാരിയായ നിന്റെ ഇടിമിന്നല്‍
ഒരിക്കല്‍ ഉള്ളില്‍ നിറയെ വാക്കുകളുമായി
സഞ്ചരിച്ചിരുന്നോ?
നിന്റെ അവശേഷിച്ച സുഷുമ്നാജലത്തില്‍ഉറഞ്ഞ മാത്രകള്‍,
കറുത്ത ഭാഷകള്‍, സുവര്‍ണ്ണപതാകകള്‍.
അടിത്തട്ടില്ലാത്ത വായകള്‍,
അടിത്തട്ടില്ലാത്ത നിലവിളികള്‍-
എല്ലാം പൊട്ടിത്തെറിപ്പിച്ചു
കടന്നു പോകുന്നതാരാണ്‌?
കാഴ്ച കാണാനായി ഭൂമിയില്‍നിന്നുയര്‍ന്നുവരുന്ന
പൂക്കളുടെ കണ്‍പീലികള്‍ തുണ്ടംതുണ്ടമാക്കി
അലഞ്ഞുതിരിയുന്നതാരാണ്‌?
നിന്റെ കുതിച്ചൊഴുകുന്ന കൈകളില്‍ നിന്നുതിരുന്ന
മരിച്ച വിത്തുകളെ വലിച്ചെറിയുന്നതാരാണ്‌
ആരാണവയുടെ മെതിക്കപ്പെട്ട നിശീഥിനിയെ
ഭൂഗര്‍ഭശാസ്ത്രത്തിന്റെ കല്‍ക്കരിയില്‍വീണു
ചിതറാനായി വലിച്ചെറിയുന്നത്‌?

ഓമനേ, ഓമനേ,
അതിരുകളില്‍ തൊടരുത്‌.
ആണ്ടുപോയ ശിരസ്സിനെ ആരാധിക്കയുമരുത്‌
തന്റെ തകര്‍ന്നസ്രോതസ്സുകളുടെ
മന്ദിരത്തിലിരുന്ന്‌
കാലം അതിന്റെ വളര്‍ച്ച പൂര്‍ത്തിയാക്കട്ടെ
വേഗമാര്‍ന്ന ജലപ്രവാഹത്തിനും
മഹാപ്രകാരങ്ങള്‍ക്കുമിടയിലെ മലയിടുക്കില്‍ നിന്ന്‌
അത്‌ ശ്വാസവായു ശേഖരിക്കട്ടെ,
കാറ്റിന്റെ സമാന്തരമായ പാളികളില്‍നിന്ന്‌
മലനിരകളുടെ അന്ധമായ നീര്‍ച്ചാലില്‍നിന്ന്‌,
മഞ്ഞിന്റെ കഠിനമായ അഭിവാദ്യത്തില്‍നിന്ന്‌.
എന്നിട്ടു കയറട്ടെ,
വലിച്ചെറിയപ്പെട്ട സര്‍പ്പത്തെ ചവിട്ടിമെതിച്ച്‌,
സാന്ദ്രഹിമത്തിലൂടെ, മലരില്‍നിന്നു
മലരിലേയ്ക്ക്‌.

കല്ലും കാടും; ഹരിതനക്ഷത്രധൂളികളും
പ്രകാശനിര്‍ഭരമായ
വിപിനങ്ങളും; കുഴിയും മേടും;
ഇവിടെ 'മാന്‍ടൂര്‍' പൊട്ടിത്തുറക്കുന്നു.
ജീവനുള്ളൊരു തടാകം.
നിശ്ശബ്ദതയുടെ പുതിയൊരൗന്നത്യം.

എന്റെ സത്തയിലേക്കു വരൂ
എന്റെ സ്വന്തം പുലരിയിലേക്ക്‌,
മകുടം ചൂടിയ ഏകാന്തതകളിലേക്ക്‌,
മരിച്ച സാമ്രാജ്യം ഇപ്പോഴും ജീവിക്കുന്നു.

ഘടികാരത്തിന്റെ പുറത്തുകൂടി
കഴുകന്റെ നിഴല്‍ കടന്നുപോകുന്നു:
കരുത്ത ഒരു കപ്പല്‍ പോലെ.

നക്ഷത്രങ്ങള്‍ ചൂഴ്‌ന്നഗരുഡന്‍,
മൂടല്‍ മഞ്ഞിന്റെ മുന്തിരിത്തോപ്പ്‌
കണ്ണില്ലാത്ത കരവാളം,
തകര്‍ന്നടിഞ്ഞ പ്രകാരം,
താരങ്ങള്‍ പതിച്ച ഒഡ്യാണം.
വിശുദ്ധമായ അപ്പം, കുത്തിയൊലിക്കുന്ന കോവണി
ഭീമാകാരമായ കണ്‍പീലി.
ത്രികോണരൂപമാര്‍ന്ന അടിവസ്ത്രം,
ശിലാപരാഗം, ലോഹസര്‍പ്പം,
കരിങ്കല്‍ വിളക്ക്‌, കല്‍പ്പനിനീര്‍, കല്ലപ്പം.
ആണ്ടുപോയ കപ്പല്‍, കല്ലിന്നുറവ;
തിങ്കളിന്റെ കുതിര,
ഭൂമധ്യത്തിന്റെ വൃത്തപദം,
അവസാനത്തെ ക്ഷേത്രഗണിതം.
ശിലാപ്രകാശം, ശിലാബാഷ്പം, ശിലാഗ്രന്ഥം.
കാറ്റുകള്‍ക്കിടയില്‍ കൊത്തിയെടുത്ത ഹിമശൈലം.
ആണ്ടുപോയകാലത്തിന്റെ പവിഴപ്പുറ്റ്‌
വിരലുകള്‍ തലോടി മിനുക്കിയെടുത്ത കൊത്തളങ്ങള്‍,
തൂവലുകള്‍ അടരാടിയ മേല്‍ക്കൂര.
കണ്ണാടിയുടെ കൂട്ടങ്ങള്‍.
കൊടുങ്കാറ്റിന്റെ അസ്ഥിവാരങ്ങള്‍
പടരുന്ന മുന്തിരിവള്ളി മറിച്ചിട്ട സിംഹാനങ്ങള്‍.
രക്തം പുരണ്ട നഖങ്ങളുടെ ഭരണകൂടം,
മലഞ്ചെരിവില്‍ തടവിലാക്കിയ ചുഴലിക്കാറ്റ്‌.
നിലച്ചുപോയ വൈഡ്യൂര്യജലപ്രവാഹം,
നിദ്രപൂണ്ടവരുടെ ഗോത്രമണികള്‍.
ചങ്ങലയ്ക്കിട്ട ഹിമത്തിന്റെ കഴുത്തുപട്ട.
സ്വന്തം പ്രതിമകളില്‍ നിവര്‍ന്നു കിടക്കുന്ന ഇരുമ്പ്‌.
അടച്ചിട്ട, അപ്രാപ്യമായ കൊടുങ്കാറ്റ്‌
അമേരിക്കന്‍ സിംഹത്തിന്റെ പാദങ്ങള്‍
രക്തദാഹിയായ ശില
നിഴല്‍വീണഗോപുരം, മഞ്ഞിന്റെ വാദപ്രതിവാദം,
വിരലുകളിലും വേരുകളിലുമുയര്‍ത്തിനിര്‍ത്തിയ
രാത്രി.
മൂടല്‍മഞ്ഞിന്റെ ജാലകം,
അലിവില്ലാത്ത അരിപ്രാവ്‌
രാവിന്റെ ചെടി, ഇടിമുഴക്കങ്ങളുടെ പ്രതിമ.
കടലിന്റെ മേല്‍ക്കൂര, കാതലായ ഗിരിനിര
നഷ്ടഗരുഡന്‍മാരുടെ വാസ്തുശില്‍പം.
ആകാശത്തിന്റെ കയറ്‌, കൊടുമുടിയിലെ തേനീച്ച.
ചോരയുടെ സമതലം, പണിതുയര്‍ത്തിയ നക്ഷത്രം
ധാതുക്കളുടെ കുമിള, വെണ്‍ശിലയുട തിങ്കള്‍ക്കല.
ആന്‍ഡയന്‍ സര്‍പ്പം, സൗഗന്ധികത്തിന്റെ
നെറ്റിത്തടംമൗനത്തിന്റെ കുംഭഗോപുരം,
വിശുദ്ധപിതൃഭൂമി:
സമുദ്രത്തിന്റെ വധു, പള്ളികളുടെ വൃക്ഷം.
ലവണസമൂഹം, കരിഞ്ചിറകാര്‍ന്ന ചെറിമരം.
തുഷാരദന്തങ്ങള്‍, ഹിമനിബിഡമായ മേഘഗര്‍ജ്ജനം.
മാന്തിക്കീറിയ ചന്ദ്രന്‍, പേടിപ്പെടുത്തുന്ന കല്ല്‌.
തലമുടിയുടെ ഹിമശിരസ്സ്‌, കാറ്റിന്റെ
കര്‍മഫലം.
കൈപ്പത്തികളുടെ അഗ്നിപര്‍വതം.
വ്യാകുലമായ വെള്ളച്ചാട്ടം
വെള്ളിത്തിരമാല, കാലത്തിന്റെ ലക്ഷ്യസ്ഥാനം.

മാച്ചൂ, പീക്ചൂ,
നീ കല്ലുകള്‍ക്കിടയില്‍ കല്ലുവെച്ചുയര്‍ന്നെന്നോ,
അടിത്തറയില്‍ വെരും പഴന്തുണിയോ?
കല്‍ക്കരിക്ക്‌ മീതെ കല്‍ക്കരി,
അടിത്തട്ടിലോ, കണ്ണീര്‍ത്തുള്ളി!
സ്വര്‍ണ്ണത്തിനുള്ളില്‍ അഗ്നി,
അതിനുമകത്ത്‌ വിറയ്ക്കുന്ന രക്തത്തിന്റെ
ചുവന്ന മഴത്തുള്ളി!
മാച്ചൂ, പിക്ചൂ, നീ കുഴിച്ചുമൂടിയ അടിമയെ
എനിക്കു തിരിച്ചു തരൂ.
ഈ നാടുകളില്‍ നിന്ന്‌
ദരിദ്രരുടെ അലിവില്ലാത്ത അപ്പം
കുടഞ്ഞെറിഞ്ഞുകളയൂ.
അടിമപ്പണിചെയ്ത കൃഷീവലന്റെ
ഉടുപ്പുകളും ജനലുകളും എനിക്കു കാട്ടിത്തരൂ.
ജീവിച്ചിരുന്ന കാലത്ത്‌ അയാള്‍
ഉറങ്ങിയതെവിടെയാണെന്ന്‌
എനിക്കു പറഞ്ഞുതരൂ.

ഞാനെന്റെ കൈകളാഴ്ത്തട്ടെ:
ഈ സ്തബ്ധസമൃദ്ധിയിലൂടെ,
ശിലയുടെ നിശീഥിനിയിലൂടെ,
ആയിരം വര്‍ഷങ്ങളായി തടവറയില്‍ പൂട്ടിയിട്ട
ഒരു പക്ഷിയെന്നപോലെ,
വിസ്മരിക്കപ്പെട്ടവന്റെ പ്രാക്തനഹൃദയം
എന്നില്‍ സ്പന്ദിക്കട്ടെ.
ഈ സൗഖ്യം ഞാനിന്നുതന്നെ മറക്കട്ടെ,
സമുദ്രത്തെക്കാള്‍ വലിയ ഈ സൗഖ്യം.
മനുഷ്യന്‍ സമുദ്രത്തെക്കാള്‍ വലുതാണ്‌,
ദ്വീപുകളെക്കാള്‍ വലുത്‌.
നാം അവനിലേക്ക്‌ വിഴണം,
കിണറ്റിലേയ്ക്കെന്നപോലെ,
രഹസ്യജലത്തിന്റെ ഒരു ശിഖരവും
മുങ്ങിപ്പോയ സത്യങ്ങളും കൊണ്ട്‌
ഉയര്‍ന്നുവരണം.

എന്നോടൊപ്പം
ജനനത്തിലേയ്ക്കുയര്‍ന്നു വരൂ സഹോദരാ.
നിന്റെ ശിഥിലദുഖത്തിന്റെ അഗാധഭൂമിയില്‍നിന്ന്‌
എനിക്കായി കൈനീട്ടൂ.
നീ തിരിച്ചു വരില്ല, പാറകളുടെ ആഴത്തില്‍ നിന്ന്‌
നീ തിരിച്ചു വരില്ല, ഭൂഗര്‍ഭത്തിലാണ്ട-
കാലത്തില്‍ നിന്ന്‌.
നിന്റെ തയമ്പു വീണ ശബ്ദം തിരിച്ചുവരില്ല.
നിന്റെ തുളവീണ കണ്ണു തിരിച്ചുവരില്ല.
ഭൂവിന്റെ അടിത്തട്ടില്‍നിന്ന്‌ എന്നെ നോക്കൂ.
ഉഴവുകാരാ, നെയ്ത്തുകാരാ, ഊമയായ ആട്ടിടയാ,
രക്ഷകനായ കാട്ടാറിനെ മെരുക്കിയെടുക്കുന്നവനേ,
മരണത്തിന്റെ വെല്ലുവിളികേട്ട
എകരത്തില്‍ നിന്നു പണിയുന്ന കല്ലാശാരി,
ആന്‍ഡിയന്‍ കണ്ണീരിന്‌ വെള്ളം ചുമക്കുന്നവനേ,
കൈ പൊടിഞ്ഞുപോയ ആഭരണപ്പണിക്കാരാ
ധാന്യത്തിനടിയില്‍ നിന്നു വിറയ്ക്കുന്ന കൃഷിക്കാരാ,
കളിമണ്ണിന്നടിയില്‍ തൂവിച്ചിതറിപ്പോയ കുശവാ,
കുഴിച്ചുമൂടിയ നിങ്ങളുടെ പ്രാചീനഖേദങ്ങ
ള്‍ഈ നവജീവിതത്തിന്റെ കോപ്പയില്‍ പകരൂ.
നിങ്ങളുടെ രക്തവും നിങ്ങളുടെ ഉഴവുചാലും
എനിക്കു കാണിച്ചുതരൂ,
പറയൂ: ഇവിടെവെച്ച്‌ അവരെന്നെ ശിക്ഷിച്ചു,
ഒരു രത്നം വേണ്ടപോലെ തിളങ്ങാത്തതിന്‌,
അല്ലെങ്കില്‍, ഭൂമി വേണ്ടസമയത്ത്‌ കല്ലുതരാത്തതിന്‌,
ധാന്യം തരാത്തതിന്‌.
നിങ്ങളെ അവര്‍ കൊന്നുവീഴ്ത്തിയ കല്ല്‌
എനിക്കു കാട്ടിത്തരൂ.
നിങ്ങളെ കുരിശിലേറ്റിയ മരം കാട്ടിത്തരൂ.
പഴയ തീക്കല്ലുകളുരച്ചുകത്തിക്കൂ:
പഴയ വിളക്കുകള്‍,
നൂറ്റാണ്ടുകളിലൂടെ
മുറിവുകളിലൊട്ടിച്ചേര്‍ന്നുപോയ ചമ്മട്ടികള്‍,
രക്തം തിളങ്ങുന്ന കോടാലികള്‍,
നിങ്ങളുടെ മരിച്ച വായിലൂടെ
സംസാരിക്കാന്‍ഞാനിതാ വരുന്നു.

ഭൂമി മുഴുവന്‍ ചിതറിക്കിടക്കുന്ന
നിശബ്ദമായ ചുണ്ടുകളോടൊത്തു ചേരൂ
ഈ ദീര്‍ഘരാത്രിയിലുടനീളം
ആഴങ്ങളില്‍ നിന്ന്‌ എന്നോട്‌ സംസാരിക്കൂ,
ഞാന്‍ നിങ്ങളില്‍ നങ്കൂരമിട്ടെന്നപോല
എന്നോടെല്ലാം പറയൂ,
ചങ്ങലചങ്ങലയായി.
നിങ്ങള്‍ പൂഴ്ത്തിവെച്ചിരിക്കുന്ന
കത്തികളെടുത്തു കൂര്‍പ്പിക്കൂ,
അവ എന്റെ നെഞ്ചിലാഴ്ത്തൂ,എന്റെ കൈയിലാഴ്ത്തൂ,
മഞ്ഞരശ്മികളുടെ ഒരു പുഴപോല,
കുഴിച്ചുമൂടപ്പെട്ട പുലികളുടെ പുഴപോലെ,
ഞാന്‍ കരയട്ടെ,
മണിക്കൂറുകള്‍, ദിവസങ്ങള്‍,വര്‍ഷങ്ങള്‍.
അന്ധയുഗത്തോളം ഞാന്‍ കരയട്ടെ.
നക്ഷത്ര ശതാബ്ദങ്ങളോളം.

എനിക്കു തരൂ,
മൗനം, ജലം, പ്രതീക്ഷ.
എനിക്കു തരൂ, സമരം, ഇരുമ്പ്‌, തീമലകള്‍.
കുന്തങ്ങളെപ്പോലെ
ശരീരങ്ങള്‍ എന്നിലള്ളിപ്പിടിക്കട്ടെ.
എന്റെ സിരകളിലേയ്ക്കു വരൂ,
എന്റെ വായിലേയ്ക്കു വരൂ.
എന്റെ വാക്കുകളിലൂടെ സംസാരിക്കൂ,
സംസാരിക്കൂ, എന്റെ രക്തത്തിലൂടെ.

my pictures

2000 വര്‍ഷം പഴക്കമുള്ള കമ്പ്യൂട്ടര്‍

2000 വര്‍ഷം പഴക്കമുള്ള കമ്പ്യൂട്ടര്‍

രണ്ടായിരം വര്‍ഷം മുമ്പൊരു കമ്പ്യൂട്ടറോ? അതെ സൂര്യചന്ദ്രന്‍മാരുടെ ചലനങ്ങള്‍ സൂക്ഷ്മമായി പിന്തുടരാന്‍ കഴിയുന്ന ഒരു സങ്കീര്‍ണയന്ത്രം പുരാതനഗ്രീക്കുകാര്‍ നിര്‍മിച്ചിരുന്നു. അതിന്റെ രഹസ്യം ആദ്യമായി ചുരുളഴിയുന്നു

നൂറുവര്‍ഷത്തിലേറെയായി ഗവേഷകരെ അമ്പരിപ്പിക്കുകയും അതിശയിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുകയാണ്‌ 'ആന്റികൈഥെറ മെക്കാനിസം'(Antikythera Mechanism) എന്ന പ്രാചീന യന്ത്രം. 80 കഷണങ്ങളായി ചിതറിപ്പോയ ആ പ്രാചീനയന്ത്രം, ഗ്രീക്ക്‌ ദ്വീപായ ആന്റികൈഥെറയ്ക്കു സമീപം സമുദ്രത്തിനടിയില്‍നിന്ന്‌ കണ്ടെത്തിയതു മുതല്‍ തുടങ്ങിയതാണ്‌ ഉത്തരമില്ലാത്ത ഒട്ടേറെ ചോദ്യങ്ങള്‍. രണ്ടായിരം വര്‍ഷം മുമ്പ്‌ കടലിലാണ്ടുപോയ റോമന്‍ കപ്പലിന്റെ അവശിഷ്ടങ്ങള്‍ക്കിടയില്‍ നിന്നാണ്‌ അത്‌ ലഭിച്ചത്‌. ആ യന്ത്രവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട നിഗൂഢതയ്ക്കിപ്പോള്‍ വിരാമമാകുന്നു. സൂര്യചന്ദ്രന്‍മരുടെയും ഒരുപക്ഷേ, ഗ്രഹങ്ങളുടെയും ചലനങ്ങള്‍ കൃത്യമായി പ്രവചിക്കാന്‍ സഹായിക്കുന്ന ഒരു പൗരാണിക കമ്പ്യൂട്ടറായിരുന്നുവത്രേ ആന്റികൈഥെറ മെക്കാനിസം. 2000 വര്‍ഷം പഴക്കമുള്ള (അറിയപ്പെടുന്നതില്‍ വെച്ച്‌ ഏറ്റവും പഴക്കമുള്ള) ഏറ്റവും സങ്കീര്‍ണ്ണമായ ഉപകരണം. ലിയോനാര്‍ഡോ ഡാവിഞ്ചിയുടെ വിഖ്യാതചിത്രമായ 'മോണാലിസ'യെക്കാള്‍ ചരിത്രമൂല്യമുള്ള കണ്ടെത്തല്‍ എന്നാണ്‌ ഗവേഷകര്‍ ഈ പൗരാണിക കമ്പ്യൂട്ടറിനെ വിശേഷിപ്പിക്കുന്നത്‌.

1900-ല്‍ ആന്റികൈഥെറ ദ്വീപിന്‌ സമീപത്തുനിന്ന്‌ ഏലിയാസ്‌ സ്റ്റഡിയാറ്റോസ്‌ എന്ന മുങ്ങല്‍ വിദഗ്ധനാണ്‌ കടലില്‍ 42 മീറ്റര്‍ ആഴത്തില്‍ മറഞ്ഞുകിടന്ന പുരാതന റോമന്‍കപ്പലിന്റെ അവശിഷ്ടങ്ങള്‍ കണ്ടെത്തിയത്‌. കപ്പല്‍ അവശിഷ്ടങ്ങള്‍ക്കിടയില്‍നിന്ന്‌ ആന്റികൈഥെറ മെക്കാനിസത്തിന്റെ തകര്‍ന്ന ഭാഗങ്ങള്‍ വലേരിയോസ്‌ സ്റ്റെയിസ്‌ എന്ന പുരാവസ്തുഗവേഷകന്‍ 1902-ല്‍ തിരിച്ചറിഞ്ഞു. ആ വിചിത്രയന്ത്രത്തിന്റെ പല്‍ച്ചക്രങ്ങള്‍ ഉള്‍പ്പടെയുള്ള 80 കഷണങ്ങള്‍ ഗവേഷകര്‍ക്ക്‌ കണ്ടെത്താനായി. 2000 വര്‍ഷം മുമ്പ്‌ ഇത്ര സങ്കീര്‍ണമായ ഒരു ഉപകരണം മനുഷ്യന്‍ നിര്‍മിച്ചു എന്നകാര്യം വിശ്വസിക്കാന്‍ കഴിയുമായിരുന്നില്ല. പായല്‍നിറഞ്ഞ്‌ നിറംമങ്ങിയ ആ വെങ്കലകഷണങ്ങളില്‍ പുരാതന ഗ്രീക്ക്ഭാഷയിലുള്ള കുറിപ്പുകളും ഉണ്ടായിരുന്നു. എന്താണ്‌ ആ നിഗൂഢ ഉപകരണമെന്നതിന്‌ വിശദീകരണം നല്‍കാന്‍ പിന്നീട്‌ നടന്ന ശ്രമങ്ങളൊന്നും ശരിക്ക്‌ വിജയിച്ചില്ല. യന്ത്രം പുനസൃഷ്ടിക്കാന്‍ നടന്ന ശ്രമങ്ങളും പൂര്‍ണവിജയത്തിലെത്തിയില്ല.

ഒടുവില്‍ ആധുനിക സാങ്കേതികവിദ്യയുടെ സഹായം വേണ്ടിവന്നു ആന്റികൈഥെറ മെക്കാനിസത്തിന്റെ രഹസ്യം കണ്ടെത്താന്‍. കാര്‍ഡിഫ്‌ സര്‍വകലാശാലയിലെ മൈക്ക്‌ എഡ്മണ്ട്സിന്റെയും ടോണി ഫ്രീതിന്റെയും നേതൃത്വത്തിലുള്ള സംഘമാണ്‌ ഗവേഷണം നടത്തിയത്‌. യന്ത്രക്കഷണങ്ങള്‍ക്ക്‌ പുറത്തുള്ള മങ്ങിയ കുറിപ്പുകള്‍ വായിക്കാനാവശ്യമായ എക്സ്‌-റേ കമ്പ്യൂട്ടര്‍സങ്കേതം 'ഹെര്‍റ്റ്ഫോര്‍ഡ്ഷൈര്‍ എക്സ്‌-ടെക്ക്‌'(Hertfordshire X-Tek) എന്ന കമ്പനി നല്‍കി. ഉപകരണത്തിന്റെ പ്രതലത്തിന്റെ വിശദാംശങ്ങള്‍ പൊലിമയോടെ മനസിലാക്കാനുള്ള ഇമേജിങ്‌ സങ്കേതം 'ഹെവ്ലെറ്റ്‌-പക്കാര്‍ഡ്‌'(Hewlett-Pakard, HP) രൂപപ്പെടുത്തി. ആ സങ്കേതങ്ങളുടെ സഹായത്തോടെയുള്ള വിശദമായ പഠനത്തില്‍, ആന്റികൈഥെറ മെക്കാനിസം നിര്‍മിക്കപ്പെട്ടത്‌ 150 ബി.സിക്കും 100 ബി.സിക്കും മധ്യേയായിരുന്നുവെന്ന്‌ വ്യക്തമായി- 'നേച്ചര്‍' ഗവേഷണവാരിക അടുത്തയിടെ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച റിപ്പോര്‍ട്ട്‌ പറയുന്നു. ചന്ദ്രന്റെയും സൂര്യന്റെയും രാശിചക്രങ്ങള്‍ പിന്തുടരാന്‍ പാകത്തിലാണ്‌ യന്ത്രത്തിലെ 37 പല്‍ച്ചക്രങ്ങള്‍ ക്രമീകരിച്ചിരുന്നത്‌.

ബി.സി.രണ്ടാംനൂറ്റാണ്ടില്‍ ഗ്രീക്ക്‌ ജ്യോതിശാസ്ത്രജ്ഞനായിരുന്ന റോഡസിലെ ഹിപ്പാര്‍ക്കസാണ്‌, ചന്ദ്രന്റെ ക്രമമില്ലാത്ത ഭ്രമണത്തെപ്പറ്റി ആദ്യമായി പഠിച്ചത്‌. ആ ചലനങ്ങള്‍ കൃത്യമായി മനസിലാക്കാന്‍ കഴിയും വിധം ആന്റികൈഥെറ മെക്കാനിസത്തിന്റെ നിര്‍മാണത്തിന്‌, ഹിപ്പാര്‍ക്കസിന്റെ ഉപദേശങ്ങള്‍ തേടിയിട്ടുണ്ടാകാം എന്നാണ്‌ ഗവേഷകര്‍ ഇപ്പോള്‍ അനുമാനിക്കുന്നത്‌. പതിനാറാംനൂറ്റാണ്ടില്‍ മനുഷ്യന്‍ ആദ്യമായി നിര്‍മിച്ചുവെന്ന്‌ ഇത്രകാലവും കരുതിയിരുന്നത്ര സങ്കീര്‍ണമായ പല്‍ച്ചക്രവ്യൂഹമാണ്‌ ആ പൗരാണികയന്ത്രത്തിലുള്ളതെന്ന്‌ സ്കാനിങ്ങില്‍ വ്യക്തമായി. പതിനെട്ടാം നൂറ്റാണ്ടിലെ ഘടികാരങ്ങളില്‍ കാണുന്നത്ര സങ്കീര്‍ണത ആന്റികൈഥെറ മെക്കാനിസത്തിലുണ്ട്‌. ആ യന്ത്രത്തിന്‌ അടിസ്ഥാനമായ ഗ്രീക്ക്‌ സാങ്കേതികവിദ്യ പില്‍ക്കാലത്ത്‌ എങ്ങനെ അപ്രത്യക്ഷമായി? മറ്റൊരു നാഗരികതയും അടുത്തൊരു ആയിരംവര്‍ഷത്തേക്ക്‌ ആന്റികൈഥെറ മെക്കാനിസത്തിന്‌ സമാനമായ മറ്റൊരു സങ്കീര്‍ണഉപകരണം നിര്‍മിച്ചതായി അറിവില്ല. സാധാരണഗതിയില്‍ വെങ്കല ഉപകരണങ്ങള്‍ ഉരുക്കി പുനരുപയോഗം നടത്തുന്ന രീതി പൗരാണിക സമൂഹങ്ങളിലുണ്ടായിരുന്നു. അത്തരത്തില്‍ മാറ്റപ്പെട്ടതിനാലാകാം, അന്നത്തെ ഉപകരണങ്ങളെല്ലാം പുരാവസ്തുരേഖകളില്‍ നിന്ന്‌ അപ്രത്യക്ഷമായതിന്‌ കാരണമെന്നാണ്‌ ഒരു വിശദീകരണം.

ജൂലിയസ്‌ സീസര്‍ റോമില്‍ നടത്തിയ ആഘോഷത്തിനായി ഗ്രീസിലെ റോഡസില്‍ നിന്ന്‌ കൊള്ളയടിച്ചുകൊണ്ടുവന്ന സാധനങ്ങളില്‍പ്പെട്ടതാകാം ആന്റികൈഥെറ മെക്കാനിസമെന്ന്‌ ഗവേഷകര്‍ കരുതുന്നു. 'അസാധാരണമാണ്‌ ഈ ഉപകരണം. ഇത്തരത്തിലൊന്ന്‌ ഇതുമാത്രമേയുള്ളൂ'-പ്രൊഫ.എഡ്മണ്ട്സ്‌ പറയുന്നു. 'ഇത്‌ നല്‍കുന്ന ജ്യോതിശാസ്ത്രം കൃത്യമാണ്‌. ചരിത്രമൂല്യത്തിന്റെ കാര്യത്തില്‍ ഞാന്‍ ഈ യന്ത്രത്തെ മോണാ ലിസയ്ക്കു മുകളില്‍ സ്ഥാപിക്കുന്നു'-അദ്ദേഹം അറിയിക്കുന്നു. ആന്റികൈഥെറ മെക്കാനിസത്തിന്റെ രഹസ്യം അനാവരണം ചെയ്ത സംഘത്തില്‍ കാര്‍ഡിഫ്‌ ഗവേഷകര്‍ക്കൊപ്പം, ഏഥന്‍സ്‌ സര്‍വകലാശാല, തെസ്സലോണികി സര്‍വകലാശാല, ഏതന്‍സില്‍ നാഷണല്‍ ആര്‍ക്കയോളജിക്കല്‍ മ്യൂസിയം എന്നിവിടങ്ങളില്‍ നിന്നുള്ള ഗവേഷകരും ഉള്‍പ്പെട്ടിരുന്നു(കടപ്പാട്‌: ദി ഗാര്‍ഡിയന്‍, ബിബിസി ന്യൂസ്‌, കാര്‍ഡിഫ്‌ സര്‍വകലാശാലയുടെ പത്രക്കുറിപ്പ്‌).

യന്ത്രക്കരങ്ങളു സര്‍ജന്റെ വലംകൈയാകുന്ന കാല

യന്ത്രപ്പാമ്പുകളും യന്ത്രക്കരങ്ങളുമൊക്കെ സര്‍ജന്റെ വലംകൈയാകുന്ന കാലമാണ്‌ വരാന്‍ പോകുന്നത്‌. സങ്കീര്‍ണമെന്നും അപകടകരമെന്നും ഇന്നു കരുതുന്നു പല ശസ്ത്രക്രിയകളും ഭാവിയില്‍ അനായാസമാകും

ശസ്ത്രക്രിയാമുറിയില്‍ സര്‍ജനെ സഹായിക്കാന്‍ നാളെ ഒരുപക്ഷേ, യന്ത്രപാമ്പുകളും യന്ത്രകൈകളുമാകുമാകാം ഉണ്ടാവുക. സൂക്ഷ്മസങ്കീര്‍ണമായ ശസ്ത്രക്രിയകളില്‍ മനുഷ്യകരത്തിന്റെ പരിമിതി മറികടക്കാനാണ്‌ ഇത്തരം റോബോട്ടുകള്‍ സഹായിക്കുക. കമ്പ്യൂട്ടര്‍ സാങ്കേതികവിദ്യയുടെ സാധ്യത കൂടി ഉപയോഗിക്കുമ്പോള്‍, ഇത്രകാലവും അത്യന്തം അപകടസാധ്യത കല്‍പ്പിക്കപ്പെട്ടിരുന്ന പല ശസ്ത്രക്രിയകളും കൃത്യമായി ചെയ്യാന്‍ ഡോക്ടര്‍മാര്‍ക്കു കഴിയും.

തൊണ്ടയ്ക്കുള്ളിലെ ശസ്ത്രക്രിയ അനായാസമാക്കാന്‍ സഹായിക്കുന്ന ഒരു യന്ത്രപാമ്പിന്റെ സൃഷ്ടിയിലാണ്‌, അമേരിക്കയില്‍ ജോണ്‍സ്‌ ഹോപ്കിന്‍സ്‌ സര്‍വകലാശാലയിലെ ഗവേഷകര്‍. നാഷണല്‍ സയന്‍സ്‌ ഫൗണ്ടേഷ(എന്‍.എസ്‌. എഫ്‌)ന്റെ ധനസഹായത്തോടെ 1998-ല്‍ ആരംഭിച്ച ഗവേഷണം ഇപ്പോള്‍ വിജയത്തിലെത്തുകയാണെന്ന്‌, സര്‍വകലാശാല പുറത്തിറക്കിയ വാര്‍ത്താക്കുറിപ്പില്‍ പറയുന്നു. നേത്രശസ്ത്രക്രിയ പോലെ അങ്ങേയറ്റം സൂക്ഷ്മത വേണ്ട അവസരങ്ങളില്‍ സഹായിക്കുന്ന 'പതറാത്ത യന്ത്രക്കൈ'യാണ്‌ പരീക്ഷണശാലയില്‍ നിന്ന്‌ പുറത്തു വരുന്ന മറ്റൊരു ഉപകരണം.

തൊണ്ടക്കുഴലിലെ ഇടുങ്ങിയ സ്ഥലത്ത്‌ ക്യാമറയുള്‍പ്പടെയുള്ള ഉപകരണങ്ങള്‍ കടത്തിയാണ്‌ നിലവില്‍ ശസ്ത്രക്രിയ നടത്തുന്നത്‌. വൈഷമ്യമേറിയ പ്രക്രിയയാണിത്‌. അതിനൊരു പരിഹാരമെന്ന നിലയ്ക്കാണ്‌ യന്ത്രപാമ്പ്‌ രംഗത്തെത്തുന്നത്‌. ശസ്ത്രക്രിയ നടത്തേണ്ട ശരീരഭാഗത്തിന്റെ ത്രിമാനരൂപം കൃത്യമായി ഡോക്ടറുടെ കണ്‍മുന്നിലെത്തിക്കാനും, ശസ്ത്രക്രിയ നടത്താനും ആ ഉപകരണം സഹായിക്കും. കാന്തികതയില്ലാത്ത ലോഹം കൊണ്ടുള്ളതാണ്‌ യന്ത്രപാമ്പ്‌. അതിനാല്‍, കാന്തിക ഇമേജിങ്‌ ഉപകരണങ്ങളുടെ സാന്നിധ്യം അതിന്റെ പ്രവര്‍ത്തനത്തെ ബാധിക്കില്ല. തൊണ്ടയ്ക്കുള്ളില്‍ അനായാസം കടന്ന്‌ ഏത്‌ ദിശയിലേക്കു വേണമെങ്കിലും തിരിയാന്‍ പാകത്തില്‍, സെക്കന്‍ഡില്‍ നൂറ്‌ ക്രമീകരണം വരെ നടത്താന്‍ കഴിവുള്ളതാണ്‌ യന്ത്രപാമ്പ്‌.


സൂക്ഷ്മശസ്ത്രക്രിയില്‍ സഹായിക്കാന്‍ പതറാത്ത യന്ത്രെ‍കൈ

മനുഷ്യകരങ്ങള്‍ അതുല്യമാണ്‌. പക്ഷേ, കുറ്റമറ്റതല്ല. വളരെ സൂക്ഷ്മമായി നടത്തേണ്ട ശസ്ത്രക്രിയാവേളയില്‍ സര്‍ജന്റെ കൈയ്ക്കുണ്ടാകുന്ന നേരിയ ചലനം പോലും വലിയ പ്രത്യാഘാതമുണ്ടാക്കാം; നേത്രശസ്ത്രക്രിയ പോലുള്ള അവസരങ്ങളില്‍ പ്രത്യേകിച്ചും. ഇത്തരം പ്രശ്നങ്ങള്‍ ഒഴിവാക്കാന്‍ സഹായിക്കുന്നതാണ്‌ 'പതറാത്ത യന്ത്രക്കൈ'. നേത്രശസ്ത്രക്രിയാ വേളയില്‍ കണ്ണിലെ സൂക്ഷ്മധമനികളില്‍ രക്തം കട്ടപിടിച്ചാല്‍, എന്നന്നേക്കുമായി കാഴ്ച നഷ്ടപ്പെടാന്‍ കാരണമാകും. അതൊഴിവാക്കാന്‍ കണ്ണിലെ ധമനികളില്‍ മരുന്ന്‌ കുത്തിവെക്കണം. അങ്ങേയറ്റം സങ്കീര്‍ണമായ ഒരു നടപടിയാണത്‌. കൈ ചലിക്കാന്‍ പാടില്ല. ഇവിടെയാണ്‌ 'പതറാത്ത യന്ത്രകൈ'യുടെ പ്രയോജനം. കോഴിയുടെ ഭ്രൂണധമനികളില്‍ കൃത്യമായി കുത്തിവെപ്പു നടത്താന്‍ ഈ മാര്‍ഗ്ഗത്തിലൂടെ ഗവേഷകര്‍ക്കായി. ആ ധമനികള്‍ക്ക്‌ ഏതാണ്ട്‌ തുല്യമാണ്‌ മനുഷ്യനേത്രങ്ങളിലെ ധമനികളും.

കൂടുതല്‍ പരീക്ഷണങ്ങള്‍ നടത്തി ഈ യന്ത്രസഹായികളെ കുറ്റമറ്റതാക്കേണ്ടതുണ്ടെന്ന്‌ ഗവേഷകര്‍ പറയുന്നു. ശസ്ത്രക്രിയകളില്‍ മനുഷ്യന്റെ സ്ഥാനത്ത്‌ യന്ത്രങ്ങളെ സ്ഥാപിക്കുകയല്ല ഇതിലൂടെ ഉദ്ദേശിക്കുന്നത്‌; ശസ്ത്രക്രിയാ വിദഗ്ധന്റെ പരിമിതികള്‍ മറികടക്കാന്‍ സഹായിക്കുക എന്നതാണ്‌, ഗവേഷണത്തിന്‌ നേതൃത്വം നല്‍കുന്ന ജോണ്‍സ്‌ ഹോപ്കിന്‍സിലെ റസ്സല്‍ എച്ച്‌. ടെയ്‌ലര്‍ പറഞ്ഞു. ശരീരത്തില്‍ ചില ഭാഗങ്ങളെ അപേക്ഷിച്ച്‌ സര്‍ജന്റെ വിരലുകള്‍ വളരെ വലുതായിരിക്കും. ആ സമയത്ത്‌ ഇത്തരം സഹായികള്‍ രക്ഷകരാകും-അദ്ദേഹം അറിയിച്ചു (കടപ്പാട്‌: മാതൃഭൂമി).